1960_Fonografia

Płyta Stan Getz w Polsce obrosła legendą wcale nie dlatego, że zawarta na niej muzyka jest wyjątkowa. Złożyło się na to kilka przyczyn, których splot wyniósł ją do pozycji płyty „kultowej”.

Wszystkie źródła podają 31 października 1960 roku jako datę nagrania, choć w rzeczywistości płyta została zarejestrowana 1 listopada pomiędzy 3.30 i 6.32 w nocy w sali Sali Koncertowej Filharmonii Warszawskiej, przy okazji 3. Międzynarodowego Festiwalu Jazzowego – Jazz Jamboree ‘60, na który Stan Getz był zaproszony w roli jednej z gwiazd. Okazało się, że najjaśniejszej. Getz, już wówczas znany i uznany mistrz saksofonu tenorowego, zagrał nie ze swoim zespołem, a z muzykami zaproponowanymi mu na miejscu: Andrzejem Trzaskowskim na fortepianie, Romanem Dylągiem na kontrabasie oraz Andrzejem Dąbrowskim na perkusji.

Na płycie znalazło się pięć utworów, chociaż skądinąd wiadomo, że zarejestrowano ich więcej. Wyboru dokonał sam Getz – pisze o tym Roman Waschko w notce zamieszczonej na obwolucie płyty, potwierdza to również Krystian Brodacki. Waschko mówi też, że muzyk przesłuchał taśmy po kilku dniach, a to oznacza, że musiał wziąć ich kopie do Danii.

https://highfidelity.pl/@main-3301&lang=

Biografia Komedy pióra Magdaleny Grzebałkowskiej jest pozycją wybitną, zarówno ze względu na rzetelność samej biografii, jak i na jej walory literackie. To tam znajdziemy opis pióra Romana Washko, uzupełniony o fakty odkryte przez autorkę, precyzyjny zapis wydarzeń z 31 października 1960 roku, „nocy, która przeszła do legendy”:

30 października 1960
„Niemal cały dzień trwa delikatny nacisk na Getza ze strony naszych muzyków”.

31 października 1960
[…]
Godzina 18.00. „Stan Getz siedzi zdenerwowany w hotelowym barze już przy trzeciej szklance whisky. Nie chce nagrywać. Nie dostał połączenia z Granzem.”
Godzina 18.00. Do Getza dosiadają się polscy muzycy. Przedstawicielka Polskich Nagrań podsuwa mu umowę do podpisania. Stan odmawia, prosi o kolejne whisky. Zdecydowany jest nie nagrywać.
Godzina 18.50. Zjawia się Monika Getz i przegląda umowę. Dopisuje zdanie, że umowa będzie ważna tylko w krajach socjalistycznych (po latach nagrania wyjdą również w Niemczech i Japonii – przyp. red.).
Godzina 19.30. Getz pije kolejną whisky i podpisuje umowę. Monika po raz kolejny próbuje się dodzwonić do Los Angeles, gdzie przebywa impresario.
Godzina 20.00. „Getz pije dużo. Jest bardzo zdenerwowany. Mówi ciągle o Granzu, o jego szlachetności, przyjaźni do niego i o tym, że Granz przede wszystkim ceni lojalność.”
Godzina 22.00. „Samochodem Nagrań wyjeżdżamy do filharmonii Narodowej, zabierając cały worek pilznera.”
Godzina 24.00. Prawie udało się połączyć ze Stanami.
Godzina 3.00. Sytuacja bez zmian. Getz nie zagra, póki nie porozmawia z Granzem.
Godzina 3.30. Waschko prosi Getza, żeby zagrał swój ulubiony utwór All the Things You Are. „Getz uśmiecha się. Widzę, że lody przełamane. Getz mówi: »Jesteś dyplomatą« – wstaje, pyta inżynierów, czy są gotowi i… zaczyna grać”.
Godzina 4.00. Nagrywanie trwa. Monika Getz śpi na podłodze oparta o estradę.
Godzina 6.32. Koniec. Nagrano trzydzieści dwie minuty.
[…]
Po miesiącu Stan Getz zawiadamia Jana Borkowskiego, że Norman Granz wyraził zgodę na produkcję płyty nagranej w Polsce […]. Getz dziękuje za pobyt w Polsce, podczas jednego z najbardziej satysfakcjonujących tygodni w swoim życiu.

Magdalena Grzebałkowska, Komeda. Osobiste życie jazzu, Kraków 2018

P.S. Płyta najpierw ukazała się w 3 wersjach :

                                                             Stan Getz w Polsce – na rynek polski

                                                             Stan Getz w Polszie – na rynek radziecki

                                                             Stan Getz in Poland – na rynek anglosaski