Klub Politechniki Warszawskiej ” STODOŁA ” – Warszawa 1956

Klub Studentów Politechniki Warszawskiej „Stodoła” powstał  w  kwietniu 1956r. , a jego pierwszą siedzibą był barak przy ul. Emilii Plater 49, pozostawiony przez budowniczych PKIN nazywany z racji siermiężnego wyglądu „stodołą”. Od samego początku „Stodoła” tętniła jazzem w czym ogromna zasługa Sekcji Jazzowej. Flagowym zespołem  w „Stodole” był zespół Janusza Zabieglińskiego , a z czasem liczba zespołów mających stałą siedzibę w „Stodole” urosła do kilkunastu. W „Stodole” tańczono jazz, ale wielkim powodzeniem cieszyły się także całonocne jam sessions.

W 1958 roku odbył się w „Stodole”  I Międzynarodowy Festiwal Muzyki Jazzowej pn. JAZZ 58 , będący prekursorem Jazz Jamboree zorganizowany wspólnie z Hot Clubem „Hybrydy”.

Owocem współpracy obu klubów był pierwszy wyjazd polskich muzyków jazzowych na zachód w marcu 1958 r., którzy wyjechali do Kopenhagi jako Polish All Stars.

Kolejne festiwale 1959 oraz 1960 odbyły się również w „Stodole” , by później trafić do Filharmonii Narodowej i Sali Kongresowej, pozostawiając w „Stodole” nocne jam sessions uczestników festiwalu.

W marcu 1961r. w nowym lokalu przy ul. Trębackiej 35 członków założycieli przemianowało  Sekcję Jazzową  na Jazz Club „Stodoła” z Adamem Łapińskim jako prezesem.

Począwszy od 21 marca 1961 r. w każdy wtorek odbywał się koncert jazzowy i jam sessions.

W tym czasie w „Stodole” działało 6 zespołów jazzowych : New Orleans Stompers, Jazz Rockers, Dixieland Makers, Warsaw Swingtet, Swingtet Janusza Zabieglińskiego i Trio Gwidona Widelskiego.

W styczniu 1964 r. z inicjatywy Jerzego Bojanowskiego Jazz Club „Stodoła” przemianowano na Klub Jazzu Tradycyjnego z Andrzejem Zarębskim jako prezesem ,dostosowując ją bardziej do charakteru działalności klubu w dziedzinie jazzu.

W 1965 roku postanowiono przyznawać coroczną nagrodę „Złota Tarka” dla najlepszego zespołu jazzu tradycyjnego w konkursie, który od 1966 roku miał odbywać się  w „Stodole”. Niestety w czerwcu 1965 r. siedzibę „Stodoły” przy ul. Trębackiej rozebrano , a nowa siedziba przy ul. Wspólnej spłonęła wkrótce po otwarciu i konkurs w 1966 r. nie odbył się.

W okresie czerwiec 1965 – kwiecień 1966 Klub Jazzu Tradycyjnego z powodu braku własnego lokalu działał w Klubie Medyków.

W czerwcu 1967 r. Klub Jazzu Tradycyjnego wznowił działalność w nowej siedzibie „Stodoły” przy ul. Nowowiejskiej.

Aż do roku 1971 konkursy o „Złotą Tarkę” towarzyszyły festiwalom Jazz Jamboree, a od 1972 roku konkurs zmienił nazwę na Old Jazz Meeting i  nadal organizowany przez Klub Jazzu Tradycyjnego zmienił termin i ostatecznie uniezależnił się od Jazz Jamboree.

Niemałą rolę dla edukacji młodego pokolenia muzyków odegrał utworzony Big Band „Stodoła”. W okresie 1968-1971 przez zespół przewinęło się kilkudziesięciu muzyków.

Dokonania tego Big Bandu utrwalono  na płycie „Let’s swing again” wydanej przez Polskie Nagrania w serii Polish Jazz.

W 1972 roku Klub Jazzu Tradycyjnego przeniósł się do nowej siedziby „Stodoły” przy ul. Batorego 10, w której mieści się do dzisiaj.

Wśród wielu zespołów mających swoją siedzibę w „Stodole” do najbardziej popularnych należały zespoły grające jazz tradycyjny  : „Old Timers” 3-krotny laureat „Złotej Tarki”, „Gold Washboard”, „ Asocjacja Hagaw” oraz „Vistula River Brass Band”.

Najważniejszą dziedziną sztuki preferowaną w „Stodole” była zawsze muzyka jazzowa i chociaż od  2-giej połowy lat 70-tych  poprzez lata 80-te i 90-te do „Stodoły” zawitał rock , to nadal tu odbywały się liczne koncerty jazzowe zwłaszcza w okresie Jazz Jamboree i Warsaw Summer Jazz Days.

Chociaż dzisiaj już nie jest mekką warszawskiego jazzu nadal przyciąga rzesze wiernych fanów.

Żródła : Wokół Stodoły 1956-1981 – Jerzy Karpiński

 https://www.stodola.pl/historia