INFORMATOR KKJ

„KORESPONDENCYJNY KLUB JAZZOWY Jazzowy” (1967), vel „Informator Korespondencyjnego  Klubu Jazzowego” (1967–1968, 1971–1972), alias „Kakajot” (1968–1970; w podtytule „Korespondencyjnego Klubu Polskiej Federacji Jazzowej — Sekcja zespołów Blackout i Polanie”) ukazywał się w Warszawie (1967–1970) i Krakowie (1970–1972), jako nieregularny miesięcznik, zawierający 1–48 stron (średnio powyżej 20) i rozchodzący się w nakładzie do 7 tys. egz., składany m.in. w Wydawnictwie Naukowym WSP w Krakowie.

Redagowali go: Grażyna Karaśkiewicz, Dariusz Michalski, Jerzy Bojanowski, Barbara Paszkowska i Adam Warecki, odpowiedzialny równocześnie za opracowanie graficzne (po nim: Marek Wilk, Jan Polewka), Maria Kędrowa, Roman Kowal i Ewa Niewalda (zastąpił ją Krzysztof Szwajgier). Współpracownicy należeli do trzech środowisk : 1) dziennikarze związani także z regularnymi czasopismami, m.in.: Jan Poprawa, Wacław Panek, Marek Cabanowski, Marek Garztecki, Krzysztof Wodniczak, Marek Gaszyński, 2) autorzy zza granicy: Randi Hultin, Emmanuel Gray, Nirajan Jhaveri, Valerie Vilmer, 3) członkowie PSJ, m.in.: Henryk Cyganik, Barbara Łojkówna, Maria Kądrowa, Roman Kowal, Helena Łazarska.

INFORMATOR KKJ pełnił  rolę łącznika, swego rodzaju  pasa transmisyjnego, między Sekretariatem Korespondencyjnego Klubu Jazzowego w osobie Pani Barbary Paszkowskiej a członkami Klubu.

Tu warto wspomnieć, że w ramach Klubu KKJ istniały, można rzec, dwa zespoły tematyczne zwane Sekcjami :

– jazzowy, zwany Sekcją Jazzową o nazwie Korespondencyjny Klub Jazzowy

– muzyki młodzieżowej z dwiema sekcjami: Sekcja zespołu POLANIE oraz Sekcja zespołu BLACKOUT

Ten fakt miał istotny wpływ na zawartość merytoryczną Informatora KKJ.

 Początkowo był to 4-6 stronicowy czarno-biały biuletyn drukowany na „podłym” papierze bliżej nieokreślonego formatu, który z czasem zwiększył objętość do ponad 40 stron. W okresie tzw. warszawskim czyli do czerwca 1970 roku Informator KKJ był początkowo wydawany jako wspólny dla wszystkich Sekcji, tak jazzowej jak i młodzieżowej , a funkcję redaktora pełnił Jerzy Bojanowski. Nakład oscylował wokół 2000 egz.  Po zmianach organizacyjnych zaczęto wydawać osobny Informator dla obu Sekcji muzyki młodzieżowej i tu rolę redaktora prowadzącego pełnił Dariusz Michalski , natomiast Jerzy Bojanowski redagował Informator dla Sekcji jazzowej. Czasami w danym miesiącu ukazywały się obie wersji, a czasami tylko jedna z nich lub żadna. W miarę systematycznie Informator KKJ ukazywał się do czerwca 1970 roku , a czerwcowy numer był ostatnim, jaki wydano w Warszawie.

Adekwatnie do tytułu, na zawartość w znacznej mierze składały się wzmianki, informacje (Z ostatniej chwili, Z przedostatniej chwili), jedynie okazjonalnie spotykane w pozostałych wydawnictwach PSJ, tak jak korespondencja zza granicy, recenzje, zapowiedzi płyt z dokładnym omówieniem zawartości, składu, twórców, okładki i komentarze . Stałymi elementami, choć nie przez cały okres wydawania były: „wstępniak”, spis treści, zagadki muzyczne, dyskografia,  kalendarium (wydarzenia bitowe w 1970 r.), plebiscyt — w oryginalnych kategoriach (osobistość muzyczna, wokalistka, wokalista, zespół, gitara basowa, organy/ fortepian, instrumenty różne, kompozytor autor tekstów, krytyk/działacz muzyczny, audycja muzyczna, artykuł/dział/kącik, klub), zapis nutowy, konkursy, np. na utwór  jazzowy 25-lecia PRL, czy piosenkę, a właściwie kompozycję do tekstu Henryka Cyganika Ugory itp. Ponadto drukowano regulaminy, autoreklamy ukazujące korzyści płynące z przynależności do KKJ, deklarację członkowską, wiersze, cytaty, przedruki (wywiadów), artykuły, w tym poradnikowe (np. o technice), listy od czytelników (Listy od Ewy), wywiady (np. z Magdą Umer, Franciszkiem Walickim, dziennikarzami  muzycznymi itd.), zapowiedzi, sprawozdania i reportaże z festiwali (oprócz jazzowych, np. Opole, Sopot), sylwetki zbiorowe, w tym rockowych (m.in. T. Rex), teksty piosenek, partytury. Omawiano wreszcie sprawy klubowe oraz ewenement — publikowano listy przebojów: Rozgłośni Harcerskiej, Ogólnopolską Listę Przebojów (czytelnicza) i Fonotest (krytycy).

We wrześniu 1971 roku Klub KKJ tak formalnie  jak i administracyjnie został przeniesiony do Krakowa , gdzie trafił pod skrzydła Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego PSJ. Do Krakowa przeniesiono całą dokumentację Klubu w postaci kartotek członkowskich, dowodów wpłat itp. Tu też działał Sekretariat Klubu pod kierownictwem Romana Kowala. W Warszawie pozostał Jerzy Bojanowski jako swego rodzaju łącznik z przeszłością. Jak można się było spodziewać przeniesieni Klubu KKJ do Krakowa pociągnęło za sobą szereg zmian tak organizacyjnych jak i merytorycznych szczególnie co do zawartości Informatora KKJ, który zmienił nazwę na „KAKAJOT”. Sekcje jazzowa i muzyki młodzieżowej formalnie przestały istnieć i postanowiono wydawać jeden wspólny Informator KKJ pod redakcją Romana Kowala. Oprócz części stałej w Informatorze pojawiła się tzw. część wkładkowa zawierająca różnego rodzaju artykuły tematyczna od podstaw bluesa, nauki gry na gitarze po działanie tranzystora jako podstawowego elementu wzmacniaczy.Informator pozyskał na swoje łamy takich redaktorów jak Jan Poprawa, Lech Terpiłowski. Jednocześnie rozszerzono zasięg kontaktów z członkami Klubu KKJ poprzez emitowaną w co drugi poniedziałek i czwartek miesiąca o godz. 23:15  audycję Merkuriusz Młodej Muzyki w Programie I Polskiego Radia. Ostatnia audycja z tego cyklu została wyemitowana w sierpniu 1972 roku.

Mimo że w biuletynie nie było zdjęć ani reklam (jedynie ogłoszenia drobne, ozdobniki graficzne i kilka rysunków w ostatnim roku), to stanowił on jedną z najciekawszych propozycji PSJ pod względem genologicznym. Po zmianie tytułu na „Kakajot”, skorygowano linię redakcyjną, o czym wspominał Michalski: „zrezygnowałem z nazbyt rozbudowanej części klubowej na rzecz części informacyjne. […]. Wprowadzamy rubrykę poświęconą ciekawym listom”, ale nieprzerwanie „przekazujemy wiadomości o zespołach, informacje o audycjach, ciekawe opinie i fakty, wspominamy o interesujących pomysłach, przypominamy teksty piosenek obu zespołów” (objętość wzrosła wtedy do 12 stron)72. Merytorycznie biuletyn nie ograniczał się li tylko do jazzu, gdyż były w nim choćby teksty o rodzimym big bicie, folku i rocku oraz różnych nurtach (rock, blues, blues rock, rock elektroniczny, gospel, folk) i postaciach/zespołach o światowej renomie (The Doors, Jimi Henrix, Led Zeppelin etc.).

Informator KKJ ukazywał się w miarę systematycznie jako miesięcznik do maja 1972. Kolejny numer obejmował okres czerwiec – wrzesień 1972 , a numer październik – listopad – grudzień 1972 w nakładzie 7000 egz. okazał się ostatnim jaki ukazał się w okresie krakowskim pod redakcją Romana Kowala i niestety ostatnim w ogóle. Od stycznia 1973 roku funkcję redaktora prowadzącego miał przejąć Jan Poprawa, ale nigdy do tego nie doszło i tak Informator KKJ zakończył swój żywot.

źródło : Artur Mariusz TRUDZIK

file:///C:/Users/ADAM%20%20HOWIS/Downloads/Publications_and_publicity_material-1.pdf