1946 - reaktywacja polskiej YMCA

Idea YMCA zrodziła się w 1844 roku w Anglii. Wówczas to pastor George Williams zaczął organizować grupy modlitewne a kiedy dołączyli do niego inni, powstała grupa pod nazwą Young Men’s Christian Association.
W 1851 roku idea YMCA została przeniesiona na grunt amerykański i wkrótce potem objęła swym zasięgiem cały świat.
YMCA była i jest stowarzyszeniem apolitycznym. Kiedyś działała tylko wśród młodzieży męskiej, obecnie wśród obu płci.
Jest obecnie największą pozarządową organizacją młodzieżową w świecie, działającą w 154 krajach na wszystkich kontynentach i skupiającą ponad 55 milionów członków.
W 1946 roku John R. Mott, były sekretarz generalny amerykańskiej YMCA, otrzymał pokojową nagrodę Nobla.
Siedzibą Europejskiego i światowego Aliansu YMCA jest Szwajcaria.

YMCA W POLSCE
Po pierwszej wojnie światowej, wraz z wojskiem generała Hallera, przybyła do naszego kraju amerykańska YMCA, której z racji jej troskliwej działalności nadano ciepło brzmiącą nazwę „Ciocia Imcia”. Jej głównym celem było niesienie pomocy moralnej i materialnej; później akcja ta została rozszerzona o opiekę nad jeńcami wojennymi, repatriantami z Rosji, demobilizowanymi żołnierzami, niezamożnymi studentami, dziećmi i ludnością cywilną.

Polska YMCA w kraju wznowiła działalność bezpośrednio po wojnie – pierwsze posiedzenie Rady Krajowej odbyło się w Krakowie już 9 kwietnia 1945 roku. Dzięki szerokiej pomocy ze strony światowej YMCA, możliwe stało się odtworzenie starych Ognisk i powołanie do życia nowych: w Jeleniej Górze, Szczecinie i Wrocławiu. Ówczesne dokonania YMCA w kraju wyniszczonym przez wojnę miały szczególne znaczenie. Opieką objęto bardzo wielu młodych ludzi umożliwiając im zajęcia w pracowniach, uprawianie sportu, wypoczynek wakacyjny, dożywianie.

To właśnie w pierwszych placówkach YMCA w Warszawie, Łodzi, Krakowie rodził się polski jazz, tu powstawały pierwsze w Polsce Jazz Cluby.

Polska YMCA przechodziła różne koleje losu. W 1949 roku uznano ją za „narzędzie burżuazyjno-faszystowskiego wychowania, popierane przez zagranicznych mocodawców i sanacyjne czynniki rządzące” i zlikwidowano. Jednocześnie ówczesne władze rozdysponowały cały majątek Związku.