MIECZYSŁAW KOSZ 1944 – 1973

MIECZYSŁAW KOSZ  (ur.10 lutego 1944 w Antoniówce k.Tomaszowa Lubelskiego, zm. 31 maja 1973 w Warszawie ) – polski pianista i kompozytor jazzowy, absolwent średniej szkoły muzycznej, który wywarł znaczący wpływ na  polską szkołę jazzu.

Na skutek postępującej od dzieciństwa choroby, w wieku 12 lat został osobą niewidomą. Jego styl łączył pianistykę jazzową z tradycjami muzyki romantycznej i charakterystycznymi nawiązaniami melodycznymi do polskiego  folkloru. Pod względem stylistycznym porównywano go do Billa Evansa, z którym łączył Mieczysława Kosza podobny stosunek do formy i melodyki. W 1967 dokonał pierwszych nagrań dla Polskiego Radia. Nagrania te dały początek szerszemu zainteresowaniu sztuką ociemniałego pianisty. Współpraca ze znanymi muzykami, min. Czesławem Bartkowskim, Jackiem Ostaszewskim, Bronisławem Suchankiem, Januszem Stefańskim i Janem Ptaszynem Wróblewskim, udział w festiwalach Jazz Jamboree i Jazz nad Odrą oraz nagrody w konkursach zagranicznych zapewniły mu uznanie środowiska jazzowego i słuchaczy.

Zginął tragicznie, wypadając z okna mieszkania. Istnieje hipoteza, że było to samobójstwo.

Imię pianisty nosi aktywnie działające Stowarzyszenie „Zamojski Klub Jazzowy im. Mieczysława Kosza” w Zamościu.

Został pochowany we wsi Tarnawatka (na trasie Zamość – Tomaszów Lubelski).