Korespondencyjny Klub Jazzowy KKJ ( KAKAJOT ) powstały z inicjatywy Polskiej Federacji Jazzowej w kwietniu 1967 roku w Warszawie, nie był Klubem sensu stricte. Nie miał swojego lokalu, w którym spotykaliby się jego członkowie, nie miał statutu ani formy prawnej , ale miał swój regulamin członkowski, obsługę w postaci Sekretariatu i skromy pokoik w siedzibie Polskiej Federacji Jazzowej. Z racji roli jaką pełnił w Polsce w latach 1967-1972 w propagowaniu muzyki jazzowej i pokrewnych poprzez edukację jest niezwykle znacząca i nie może zostać zapomniana.
Jak wskazuje nazwa członkiem KKJ można było zostać korespondencyjnie poprzez wypełnienie kuponu zgłoszenia zamieszczonego w czasopiśmie „Sztandar Młodych ” i przesłaniu go do Polskiej Federacji Jazzowej w Warszawie. W odpowiedzi otrzymywało się Regulamin KKJ, Dekalrację członkowską oraz blankiet bankowy do wpłat PKO. Po przelaniu kwoty tzw.wpisowego 20,- zł oraz miesięcznej składki członkowskiej w wysokości 15,- zł odsyłało się dokumenty wraz z 2 zdjęciami do PFJ w Warszawie. W zamian członek korespondent miał otrzymać :
*legitymacją członkowską ze zdjęciem i opłaconymi składkami potwierdzanymi stosownym znaczkiem ( co nigdy z różnych względów ) nie zostało sfinalizowane
*comiesięczny Informator ( z przerwą na okres lipiec – sierpień ) z bieżącymi informacjami o pracach Klubu
*raz w kwartale 1 egz. edycji polskiej „Jazz Forum” organu Polskiej Federacji Jazzowej
*plakaty. afisze, programy, fotosy, foldery itp.
*odznakę ( przypinkę, plakietkę ) członka Klubu ( co nigdy nie nastąpiło )
*dwa razy w roku specjalną płytę winylową SP (singiel ) lub raz w roku EP tzw. „czwórkę ” pod warunkiem, że liczba członków danej Sekcji przekracza 1000 członków ).
Tu warto wspomnieć, że w ramach Klubu KKJ istniały, można rzec, dwa zespoły tematyczne:
– jazzowy, zwany Sekcją Jazzową o nazwie Korespondencyjny Klub Jazzowy
– muzyki młodzieżowej z dwiema sekcjami: Sekcja zespołu POLANIE oraz Sekcja zespołu BLACKOUT
Przy wstępowaniu do Klubu należało zadeklarować przynależność do danej Sekcji , przy czym składki członkowskie płaciło się oddzielnie dla każdej Sekcji. W najlepszych czasach do każdej z Sekcji należało po ok. 1000 członków. Co miesiąc ( z dwumiesięczną przerwą wakacyjną ) każdy członek danej Sekcji miał otrzymywać Pocztą Polską zwykłym listem pakiet zawierający bieżące materiały. W praktyce ze względu na realia tamtych czasów opóźnienia sięgały kilku miesięcy. Jak wspomniałem kontakt członków Klubu z Sekretariatem w osobie Pani Barbary Paszkowskiej, miał charakter wyłącznie korespondencyjny poprzez listy, natomiast w odwrotną stronę rolę łącznika, swego rodzaju pasa transmisyjnego, pełnił Informator KKJ. Początkowo był to 4-6 stronicowy czarno-biały biuletyn drukowany na „podłym” papierze bliżej nieokreślonego formatu, który z czasem zwiększył objętość do ponad 30 stron. W okresie tzw. warszawskim czyli do czerwca 1970 roku Informator KKJ był początkowo wydawany jako wspólny dla wszystkich Sekcji, tak jazzowej jak i młodzieżowej , a funkcję redaktora pełnił Jerzy Bojanowski. Nakład oscylował wokół 2000 egz. Po zmianach organizacyjnych zaczęto wydawać osobny Informator dla obu sekcji muzyki młodzieżowej i tu rol redaktora prowadzącego pełnił Dariusz Michalski , natomiast Jerzy Bojanowski redagował Informator dla Sekcji jazzowej. Czasami w danym miesiącu ukazywały się obie wersji, a czasami tylko jedna z nich lub żadna. W miarę systematycznie Informator KKJ ukazywał się do czerwca 1970 roku , a czerwcowy numer był ostatnim, jaki wydano w Warszawie. W wyniku licznych zawirowań tak personalnych jak i finansowych Klub KKJ zawiesił działalność na bliżej nieokreślony okres.
We wrześniu 1971 roku Klub KKJ tak formalnie jak i administracyjnie został przeniesiony do Krakowa , gdzie trafił pod skrzydła Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego PSJ. Do Krakowa przeniesiono całą dokumentację Klubu w postaci kartotek członkowskich, dowodów wpłat itp. Tu też działał Sekretariat Klubu pod kierownictwem Romana Kowala. W Warszawie pozostał Jerzy Bojanowski jako swego rodzaju łącznik z przeszłością. Jak można się było spodziewać przeniesieni Klubu KKJ do Krakowa pociągnęło za sobą szereg zmian tak organizacyjnych jak i merytorycznych szczególnie co do zawartości Informatora KKJ. Sekcje jazzowa i muzyki młodzieżowej formalnie przestały istnieć i postanowiono wydawać jeden wspólny Informator KKJ pod redakcją Romana Kowala. Oprócz części stałej w Informatorze pojawiła się tzw. część wkładkowa zawierająca różnego rodzaju artykuły tematyczna od podstaw bluesa, nauki gry na gitarze po działanie tranzystora jako podstawowego elementu wzmacniaczy.Informator pozyskał na swoje łamy takich redaktorów jak Jan Poprawa, Lech Terpiłowski. Jednocześnie rozszerzono zasięg kontaktów z członkami Klubu KKJ poprzez emitowaną w co drugi poniedziałek i czwartek miesiąca o godz. 23:15 audycję Merkuriusz Młodej Muzyki w Programie I Polskiego Radia. Ostatnia audycja z tego cyklu została wyemitowana w sierpniu 1972 roku.
Informator KKJ ukazywał się w miarę systematycznie jako miesięcznik do maja 1972. Kolejny numer obejmował okres czerwiec – wrzesień 1972 , a numer październik – listopad – grudzień 1972 w nakładzie 7000 egz. okazał się ostatnim jaki ukazał się w okresie krakowskim pod redakcją Romana Kowala i niestety ostatnim w ogóle. Od stycznia 1973 roku funkcję redaktora prowadzącego miał przejąć Jan Poprawa, ale nigdy do tego nie doszło i tak Informator KKJ zakończył swój żywot.
P.S.
Publikacje KKJ umieściłem w zakładce PUBLIKACJE – Korespondencyjny Klub Jazzowy.
