Jazz Club „Pałacyk” – Wrocław 1959

21 listopada 1959 roku w budynku przy ul. Kościuszki 34, przed wojną należącym do starego niemieckiego rodu Schaffgotschów, rozpoczął działalność  Pałacyk  – klub, który przeszedł do legendy polskiego ruchu studenckiego. Inaugurację uświetnił koncert jazzowy w wykonaniu zespołu Tadeusza ” Errolla” Kosińskiego.

W Pałacyku mieścił się Wrocławski Jazz Club kierowany przez Andrzeja Ciążyńskiego, a pierwszym profesjonalnym zespołem jazzowym  był  „FAR Quartet” pod kier. Jerzego Pakulskiego ( fortepian ) w składzie : Janusz „Lala” Kozłowski ( kontrabas ), Zbigniew Piotrowski (sax ) i Czesław „Mały” Bartkowski ( perkusja ).

Pierwszymi prezesami klubu Pałacyk w latach 1959 – 65 byli: Czesław Stasiewicz, Bogdan Parkoła oraz Danuta Szopianka.

Studencki ruch kulturalny we Wrocławiu związany był przede wszystkim z Pałacykiem.Tu powstał Kalambur, Teatr Pantomimy Gest i wiele innych teatrów studenckich, tu działały kabarety – na przykład bardzo oryginalny Kabaret Ojców, tu odbywał się Jazz nad Odrą, a swoje pierwsze kroki stawiali Eugeniusz Get-Stankiewicz i słynny plakacista Jan Sawka. Pałacyk był enklawą wolności i swobody artystycznej, na czterech piętrach tworzyli literaci, poeci, muzycy, fotograficy, twórcy teatralni, filmowcy, swoje miejsce mieli też grotołazi i alpiniści.

W Pałacyku kwitło też niezwykle bujne życie towarzyskie, pito grzane wino, odbywały się potańcówki i wielkie bale. Pałacyk tętnił życiem od rana do nocy, a czasami od rana do … rana! Bywanie w tym miejscu nobilitowało i przyciągało jak magnes – kogóż tu nie było!

Do Pałacyku zaglądał Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela, Janusz Gajos, gościł też Jerzy Waldorf czy Roman Polański. Bywali artyści, profesorowie, studenci (i piękne studentki), pracownicy uczelni, działacze i prominenci.

Sekcja jazzowa inspirowana przez powstały Jazz-Club „Pałacyk” składała się z 2-ch grup : muzycznej na czele z Tadeuszem „Erroll”  Kosińskim,do której należeli muzycy instrumentaliści oraz organizacyjnej na czele z Krzysztofem Saraczyńskim, skupiającej miłośników jazzu. Jazz-Club prowadził szeroką działalność koncertową w kilkunastu miastach Polski i  zapraszał wybitnych jazzmanów , organizował jam session.

Niestety czas robił swoje i pod koniec lat 60-tych Pałacyk pilnie domagał się generalnego remontu, który trwał od 1971 do 1975 roku. W tym czasie rolę klubu środowiskowego pełniło jednoizbowe pomieszczenie na  parterze budynku, który był do tej pory miejscem prób Pantomimy Tomaszewskiego.

17 października 1975 roku nastąpiło ponowne otwarcie klubu po remoncie pod nowa nazwa Akademickie Centrum Kultury Pałacyk.

Pałacyk jako miejsce kultury studenckiej oficjalnie istniał do 1992 roku, ale złota dekada przypadła na lata 60. I o tych właśnie czasach, kiedy klub promieniował na kulturę całego kraju, opowiada reportaż „Mój dom Pałacyk”, w którym wypowiadają się twórcy i bywalcy: Bogusław Klimsa – dziennikarz, kompozytor, reżyser, Janusz Michalewicz – autor książki „Pałacyk pełen kultury”, Leszek Niedzielski – satyryk, Marek Łaciak – organizator koncertów i imprez oraz Wojciech Siwek – organizator i szef „Jazzu nad Odrą”.

źródło : https://www.radiowroclaw.pl/articles/view/36918/Palacyk-Nie-wpuszczali-drzwiami-Wchodzili-oknem-REPORTAZ

http://dziennikarzerp.eu/ARCHIWUM/2005-2009/konfrontacje2.pdf

„Pałacyk pełen kultury” – Janusz Michalewicz COMEX sc Wrocław 2012